uitgesteld vertrekken

Ik check al voor die 4e keer vandaag de laagtermijn weersvoorspellingen voor komende week. De werkelijkheid daalt langzaam in: we gaan nu toch echt vertrekken! We kunnen het nauwelijks geloven. De kater die als een mokerslag binnenkwam 15 maanden geleden maakt plaats voor gezonde spanning. 

Het is een bewogen jaar geweest (voor iedereen natuurlijk…), we moesten aardig schakelen toen Corona de wereld overnam. De strakke voorjaarsplanning van 2020 ging over in totale onzekerheid, teleurstelling en uiteindelijk een alternatief plan van aanpak. En kijk, zaterdag  gooien we de trossen los voor 14 maanden zeilavontuur. 

In maart 2020 zaten we in de laatste rechte lijn naar vertrek en nog druk bezig met de laatste aanpassingen aan boord.  Alles wat nieuw of anders moest werd vernieuwd, aandacht aan besteed en aangepast om er een “vertrekkersboot” van te maken. Zonnepanelen, nieuwe accu’s, nieuwe staand en lopend, wand, nieuwe luiken en patrijspoorten,  electronica aangepakt, nieuwe stuurautomaat, enz enz enz…  

En dan eind maart, shit!, grens dicht… Het lukt me nog één keer om de grens over te gaan en de boot naar Willemstad te verplaatsen maar daarna was het over, boot onbereikbaar, voorbereidingen liggen stil!

“Ooh nee, wat een smerigheid en spinnenwalhalla” hoor ik Inge zeggen als we begin juni de steiger oplopen richting Älskling II. Na twee dagen schrobben en boenen is ze weer toonbaar. Het vervangen van de dode (vernieuwd in de winter maar de lockdown niet overleefd…) huishoudaccu’s maakt het ook weer een leefbaar schip. We gaan eind juni nog een week de kant op voor onderhoud aan het onderwaterschip. 

En zo vertrekken we voor een rondje Nederland.  We zeilen vanuit Zeeland over de Noordzee naar boven, via IJmuiden naar het Marker- en IJsselmeer. We scharrelen lekker rond, hebben hier en daar wat bezoek aan boord en zeilen dan over Waddenzee naar Den Helder en dan weer helemaal naar het zuiden richting Oosterschelde. Zo maken we 7 weken vol en is het best een zorgeloze zonnige zeilzomer. 

De 10 maanden die er op volgen zijn minder leuk.Ik hoef het niet uit te leggen: Lockdowns, corona varianten, werken, weinig sociaal contact en vooral niet zeilen! We twijfelen in die 10 maanden wat we moeten doen. De onzekerheid vreet aan ons plan en we twijfelen zelfs best lang om het hele plan naar 2022 te duwen. 

Beiden zijn we aan de slag in een nieuwe job en hoofdschuddend besef ik al snel dat de rationele oplossing om pas in juni 2022 te vertrekken geen echte optie is. Zowel Inge als ik zitten op hete kolen. Prikken doen leven, De snelle uitrol van de vaccinatiecampagne is ons nieuwe startschot om nu te gaan. 

We hebben een een hele lijst van dingen die anders moeten en opnieuw aandacht hebben na onze shake down cruise van 7 weken in Nederland. Bij iedere streep die ik dit voorjaar zet op de lijst denk ik “yes, weer een stapje” maar onderaan wordt de lijst ook iedere keer aangevuld…Dat doet er nu niet meer toe, de lijst zal nooit afgewerkt zijn en we hebben verder veel vertrouwen in onze voorbereidingen en de boot. We hebben onze zelgarderobe nog vernieuwd en onze vloot uitgebreid met een nieuwe Dinghy.